| Deze week net als vorige woensdag weer vrij genomen en op weg naar de Zeelandbrug.
Vorige week was het met laagwater heerlijk rustig. Deze week is het hoogwater en zal
het wel niet veel drukker zijn. Wat schetst de verbazing de halve parkeerplaats staat vol
met onze zuiderburen. Slechts vijf gele nummerborden en ruim vijfentwintig roodwitte
platen. Ach, natuurlijk het is Sint Maarten en blijkbaar heeft België dan vrij. We kleden
ons snel om en liggen eigenlijk iets eerder dan gepland in het water. Het doel is de
tweede pijler, maar aangezien we ruim drie kwartier voor de kentering erin liggen en de
stroming best stevig is besluiten we onderwater toch maar niet om de oversteek te
maken. Het zicht is redelijk met een kleine twee meter en we gaan lekker scharrelen
over de vlakte tussen al die mooie pauwkokerwormen. Vandaag eens een keer gekozen
voor de Leica 45 mm, dus hopelijk komt we niet iets tegen van enige formaat. Terwijl
Marielle zich weer ontfermt over de vele zeeabrikozen en zuurstofzakpijpjes, speur ik de
kokerwormvelden af naar nemertijnen. Met zoveel voedsel moet de
buikstreepnemertijn toch niet lang meer op zich laten wachten. Na tien minuten zoeken
in de diverse kokertjes vind ik er eindelijk eentje. Seintje naar Marielle om een foto en ik
ga op zoek de volgende. Helaas voor ons blijft het er bij eentje. De pauwkokerwormen
zullen er niet rouwig om zijn. Wel vinden we een enorme zeenaald van bijna een halve
meter. Wat kunnen die beestje toch groot worden. Op een diepte van 17 meter gaat de lucht toch wat rapper dan normaal en ik geef Marielle na 32 minuten een seintje dat we terug en wat ondieper gaan . Opvallend is dat ik nu voor de derde duik op rij aan de Zeelandbrug weer geen hermietkreeft ben tegen gekomen. We hadden er niet bij stil gestaan, maar toen iemand het op facebook aangaf zijn we er op gaan letten en inderdaad lijken verdwenen. Wel diverse noordzeekrabben en ook de botervissen zijn weer goed vertegenwoordigd. Een aantal beginnen alweer gele vinnen te krijgen, wat er op duid dat het paaiseizoen er weer aan zit te komen. Inmiddel zitten we alweer een stuk ondieper tussen de wat grotere keien aan de oostzijde van de peiler. In de kieren en spleten hiertussen zien we diverse echt heel grote gezaagde steurgarnalen. Ze zijn mooi fel van kleur. Hoe beter je ze bekijkt heoe mooier ze worden. De 50 bar is bereikt en we zitten nog 11 meter en dan zien ik ineens een diep rode zeedahlia. Mooi exemplaar en ik wijs hem met me lamp aan marielle aan. Met die 45 mm lens gaat dat niet worden en ik zie dat Marielle voor een close-up kiest. Na twee foto zie ik dat de voorzetlens uit haar hand schiet en aan het touwtje even tegen de zeedahlia tikt. Aiii, de dahlia reageert meteen en trekt zich tot een mooie bol in. Marielle kijkt me schuldig aan. Tja, niet handig denk ik, maar had mij ook kunnen gebeuren. Nu kunnen we een keer de zuil op ons gemak bekijken. Na drie foto geef ik aan dat de luchtvoorraad krap wordt en dat we echt richting de 6 meter moeten. We duiken scheef omhoog richting het noordwesten en binnen twee minuten zien we je donkere schaduw van de eerste pijler. Mooie tubelaria, maar we gaan gelijk door door richting de dijk. Tussen de 4 en 5 meter blijven we nog even drie minuten hangen en dan komen tien meter bij de trap weer boven water. Pfff, het is file op de trap. Gelukkig onder water geen last van gehad.
richting de dijk. |
| |
